Çocuklarla Ebru Kurslarımız Devam Ediyor

Ebru Kursu ve Fotoğrafları

Yazan Anadolu Sanat içinde 13 Temmuz 2011. Yayınlanan Ebru Grubu Kurs Ortamı Fotoğrafları

Fotografcilik Kursları

Ebru sanat kursları

Ebru kurslarımız birebir özel ders olarak veya gruplara verilmektedir. Saat ve gün sizinle birlikte kararlaştırılabilir. 1. Kur toplamda 16 saattir. Ebru malzemeleri kursa ait olarak veya öğrencinin kendisine ait olarak iki türlü fiyatlandırmaktayız. Dileyen öğrenciler 2. Kura devam ederek daha profesyonel anlamda ebru derslerine devam edebilirler. 1. Kur sonunda öğrencilere “başarı belgesi” verilmektedir.

Akşam veya hafta sonu da ders alabilirsiniz. 2 aylık kurlarla, talebe göre haftada bir veya daha fazla gün, 2’şer saatlik derslerle verilmektedir. Boya ve kâğıt malzemeleri kurumumuz tarafından karşılanmaktadır. Dileyen arkadaşlar temel derslerin bitiminden sonra ebru üzerine resim, minyatür, tezhip-hat dersleri ile güzel çalışmalara devam edebilirler.

Klasik ebrular; battal ebru, gelgit ebru, hafif ebru, şal ebru, bülbülyuvası, taraklı ebru, kumlu ebru, hatip ebrusu, çiçekli ebru, akkase ebru olarak ebru çeşitleri ve ebru üstü desen modellemeleri vb. Gibi dersler yapılmaktadır.

Atölyemize; yapılan çalışmalarımızı görmeye tüm ebru dostlarımızı bekliyoruz.

Hafta içi ve hafta sonu 10 kişilik gruplarla çalışmalar yapılmaktadır. Çalışmalarımızda ebru hakkındaki tüm tecrübelerimiz aktarılmaktadır. En az 3 ay süren çalışmalarımız sonunda tüm ebru teknikleri uygulamalı olarak yapılır. İleri düzey çalışmalarını sürdüren birçok ebru dosalarımızda vardır

Akıl doğuştan yetenek çalışmayla kazanılır.

Kursumuzda: deneyimli hocalar ve yaz dönemlerinde üniversiteden okuyan öğrencilerimizin stajyer öğrencileri katılmaktadır.

Ebru sanatının ne zaman ve hangi ülkede ortaya çıktığı bilinmemekle beraber bu sanatın doğu ülkelerine özgü bir süsleme sanatı olduğu düşünülmektedir. Bazı İran kaynaklarında Hindistan’da ortaya çıktığı yazılıdır. Bazı kaynaklara göre de Türkistan’daki Buhara kentinde doğmuş ve İran yoluyla Osmanlılar’a geçmiştir. Batıda ebru “Türk Kağıdı” olarak adlandırılmaktadır. Koyulaştırıcı bir madde ile kıvamı arttırılmış suyun üzerine, içine öd katılmış, suda erimeyen boyaların serpilmesi ve su yüzeyinde meydana gelen şekillerin bir kağıda geçirilmesi ile yapılır.

Ortaya çıkış yeri ve tarihine ilişkin kesin bir delil bulunmamaktadır. Ancak, köklerinin 9. ve 10. yüzyıla kadar uzandığı varsayılmaktadır. Bilinen o ki, bu sanat, kağıdın tarih sahnesine girmesiyle gelişmiştir.10.yüzyılda Çinli bürokrat Su Yijian (957-995 MS.)Fırça,mürekkep,mürekkep taşı ve desenli kağıdı ” Wen Fang Si Pu (Çalışmanın dört hazinesi) ” olarak kaydetmiştir.Çin’de liu-şa-cien, XII. asırdan itibaren Japonya’da suminagaşi ve beninagaşi isimleriyle sulu vasatta yapılan bir takım çalışmaların mevcudiyeti, daha sonraki asırlarda Çağatay Türkçesi’yle ebre adını alarak Türkistan’da ortaya çıkan bu sanatın tarihi gelişimi hakkında, müphem de olsa bir fikir vermektedir. Türkistan’dan en geç XVI. asır başlarında İpekyolu’nu takiben İran’a geçişinde ebri olarak isimlendirilen bu sanat, görünüşüyle gerçekten bulut kümelerine benzer şekiller taşıdığından, buluta nisbet ifade eden bu Farsça ismi doğrulamaktadır. Osmanlı ülkesinde de revaç bulan aynı isim, telaffuz zorluğundan son yüzyılda Türkçe’de ebru’ya dönüşmüştür. Galat olmakla beraber, kaş gibi şekiller de ihtiva ettiğinden, bu sanata ebru denilmesi bir çelişki sayılmamalıdır; çünkü ebru kelimesi Farsça’da kaş manasına gelmektedir. XVI. asır ortalarında Mir Muhammed Tahir tarafından Hindistan’da yapılmaya başlandığı rivayet olunan ebruculuk, buradan İran’a ve sonra da İstanbul’a kadar yayılmıştır. Aynı yüzyılın sonlarında, İstanbul’dan Avrupalı seyyahlar tarafından kendi memleketlerine götürülen ebru kağıtları önce Almanya’da, sonra da Fransa ve İtalya’da mermer kağıdı veya Türk mermer kağıdı, hatta sadece Türk kağıdı adıyla tanınıp benimsenmiş ve oralarda da yapılmaya başlanmıştır. Zaman içinde İngiltere ve Amerika’ya da yayılan ebru kağıdı, her ülkenin sanat anlayışına göre bir başkalık gösterir. Bunda, kullanılan değişik malzemenin de rolü olmalıdır. Belgelenen en eski ebru örneği 16. yüzyıla aittir. Kağıdın süslenmesinde, kıt’a ve levhaların iç ve dış pervazlarında, yazma ciltlerinde yan kağıdı olarak sıkça kullanılmıştır. (Derman، M.Uğur Osmanlı Ansiklopedisi. C.11,s.189)

Ebru hakkında Türkçe kaleme alınmış bilinen en eski eser, 1615’ten sonra yazılan “Tertib-i Risâle-i Ebrî” adlı yazma kitapçıktır. Günümüzde bilinen ebru tarzındaki eserler ilk kez Orta Asya – Osmanlı coğrafyasında ortaya çıkmıştır. Ebrunun tarihi ile ilgili olarak sayın Uğur Derman (Türk Santında Ebrû), tarihi kestirilebilen en eski ebru olarak, üzerinde Mâlikî Deylemî’ye ait bir kıt’anın bulunduğu ve Gürcistan’da yazılmış olan 1554 tarihli bir ebruyu gösterir. Bu ebrunun, hafif ebru olarak yapılmış olması ve hafif ebrunun ancak belli bir ustalaşmadan sonra yapılabildiği gözönüne alınacak olursa, ebrunun orijinin çok daha eskilere dayandığı düşünülmektedir.

Osmanlı döneminde başlıbaşına bir sanat ve iş kolu olan ebruculuk, 20.yüzyıl başlarına gelindiğinde unutulma noktasına gelmiştir. Bu sanatın tekrar hayat kazanması, ebru sanatına ‘çiçekli ebru’yu geliştiren büyük sanatçı Necmeddin Okyay sayesinde olmuştur. Okyay’dan sonraki büyük merhale Mustafa Düzgünman’dır.